Presiden PAS Abdul Hadi Awang mengumumkan baru-baru ini partinya akan bergabung dengan Umno menjelang pilihan raya umum ke-15 (PRU15) akan datang.

Pengumuman Hadi itu menunjukkan beliau kini bukan sahaja berjaya menguasai PAS, akan tetapi Umno sudah berada dalam genggamannya.

Tidak kedengaran pemimpin-pemimpin Umno membantah pengumuman Hadi.

Mustahil tidak ada langsung pemimpin Umno yang membantah.

Pemimpin Umno seperti Khairy Jamaluddin yang sebelum ini agak kritikal dengan kerjasama ini juga dilihat seperti sudah mampu menjenamakan dirinya sebagai "ustad" tidak lama lagi.

Selepas PRU14, Umno memang kelihatan sudah hilang arah dan semakin jauh tersasar daripada matlamat penubuhan asal dan tidak lagi bergerak sebagai parti yang bersifat sederhana.

Kalau dahulunya Umno mengambil garis sederhana dalam hal-hal melibatkan agama, di bawah pimpinan Zahid Hamidi - Mohamad Hasan ini, parti itu kelihatan bersedia untuk mengambil garis keras seperti PAS.

Perkembangan ini sebenarnya baik untuk kerajaan Pakatan Harapan (PH).

PH seharusnya menyokong penggabungan kedua-dua parti itu kerana ia akan menyebabkan mereka semakin tidak relevan dalam masyarakat majmuk Malaysia.

Di Malaysia, mana-mana parti atau gabungan politik yang tidak mendapat sokongan daripada rakyat berbilang kaum, tidak akan dapat memerintah Malaysia.

PAS tahu tentang perkara ini. Tetapi mungkin mereka buat-buat tak tahu.

Ini dapat dibuktikan selepas lebih 50 tahun ditubuhkan, kekuasaan PAS hanya berada di Terengganu dan Kelantan, tidak lebih daripada itu.

Keputusan PRU14 hanyalah ulangan kepada kejayaan PAS pada tahun 1999 apabila dapat memerintah Terengganu dan Kelantan selepas bekerjasama dengan parti Anwar Ibrahim.

Umno bakal ikut jejak PAS

Bergabung dengan PAS bermakna Umno juga sudah sanggup mengorbankan sokongan-sokongan bukan Melayu yang mereka perolehi selama ini.

Ini termasuk sokongan daripada penduduk Sabah dan Sarawak yang mereka perolehi dalam BN selama ini.

Kita jangan lupa, jika tidak kerana sokongan Sabah dan Sarawak, Umno sudah hilang kuasa di Malaysia semenjak tahun 2008 lagi.

Dengan tindak tanduk Umno mengikut jejak perjuangan "PAS ala-Hadi" pada ketika ini, parti itu tidak akan mendapat sokongan lebih luas lagi malahan golongan Melayu sederhana yang selama ini menyokong kuat mereka selama ini akan beralih arah.

Memang benar hari ini terdapat ketidakpuasan hati masyarakat Melayu kepada kerajaan PH di atas beberapa isu.

Akan tetapi percayalah, menjelang PRU15 nanti apabila PH selesai menunaikan janji-janji PRU14 mereka, lembutlah kembali hati mereka.

Jika dalam setahun PH berjaya menunaikan 39 peratus daripada janji-janji mereka, selepas tiga tahun, semuanya akan selesai. Paling lama empat tahun.

Itu belum dikira pada ketika itu apabila pemimpin-pemimpin tertinggi Umno berada dalam penjara selepas perbicaraan mahkamah berhubung kes salah guna kuasa, rasuah dan pecah amanah selesai.

Siapa yang akan tinggal pada ketika itu?

Tidak mustahil paling tinggi pun, jika PAS masih mahukan Umno, mereka akan bersama kerajaan negeri Kelantan pimpinan parti Islam itu.

Jika PAS tidak tamak, dapatlah Umno satu atau dua kerusi exco. Jika tidak, pemimpin Umno hanyalah Adun penyokong kerajaan Kelantan, tidak lebih daripada itu.

Sekiranya bekerjasama, satu lagi masalah besar yang akan timbul ialah pembahagian kerusi.

Siapakah yang mahu mengalah? PAS sudah tentu tidak akan mengalah. Jika tidak percaya, Umno boleh rujuk kepada Tengku Razaleigh Hamzah.

Beliau mempunyai pengalaman luas semasa bekerjasama dengan PAS semasa memimpin Parti Melayu Semangat 46 dahulu.

Pendek kata, kempen PH kerajaan sepenggal ciptaan Umno dan PAS hanyalah untuk menyedapkan hati mereka dan untuk menipu segelintir orang-orang Melayu.

Realitinya, jika bergabung dengan PAS, kekuasaan Umno hanya di negeri Kelantan, itu pun sekiranya parti Islam tidak tamak menjelang PRU15 nanti.

Mungkin Umno sudah terlupa, Malaysia ini bukanlah Kubang Kerian!

AMIN ISKANDAR berkicau menggunakan akaun Twitter @aminiskandar. Tulisan beliau merupakan pandangan peribadi atas kapasiti sebagai seorang penulis dan tidak ada kena mengena dengan sebarang jawatan yang “mungkin” beliau pegang.

Tulisan ini tidak semestinya mencerminkan pendirian Malaysiakini.